Integracja Sensoryczna Gdańsk- główne założenia terapii oraz jej efekty
- Radość Zmysłów
- 13 lut
- 2 minut(y) czytania
Terapia integracji sensorycznej (SI) dla dzieci polega na pomaganiu im w prawidłowym przetwarzaniu i organizowaniu bodźców sensorycznych, które docierają do mózgu. Celem jest poprawa zdolności dziecka do reagowania na różne bodźce z otoczenia w sposób odpowiedni do sytuacji.
W terapii integracji sensorycznej wykorzystywane są różnorodne aktywności i ćwiczenia, które pomagają dziecku lepiej radzić sobie z bodźcami sensorycznymi, takimi jak dotyk, dźwięki, zapachy, ruch, a także bodźce wizualne czy równowaga.
Główne założenia terapii:
Przetwarzanie sensoryczne: Integracja sensoryczna odnosi się do procesu, w którym mózg odbiera, przetwarza i reaguje na bodźce płynące z różnych zmysłów (wzrok, słuch, dotyk, smak, węch, propriocepcja - zmysł ruchu, i równowaga).
Rozwój mózgu: Właściwe przetwarzanie bodźców sensorycznych jest kluczowe dla prawidłowego rozwoju dziecka, w tym dla jego zdolności do nauki, zachowań społecznych, koordynacji ruchowej czy zdolności do koncentracji.
Jak wygląda terapia:
Zajęcia terapeutyczne: Terapia SI obejmuje różnorodne zabawy i ćwiczenia, które są zaplanowane tak, by wspierały rozwój zmysłów dziecka. Na przykład mogą to być zabawy z piłkami, huśtawkami, piaskiem, wodą, ćwiczenia równoważne, ćwiczenia proprioceptywne (związane z odczuwaniem ciała i jego ruchu), a także zabawy sensoryczne, w których dziecko doświadcza różnych faktur, zapachów czy dźwięków.
Indywidualne podejście: Każde dziecko ma inne potrzeby, więc terapia jest dostosowywana do jego indywidualnych trudności i wymagań. Czasami terapia SI może obejmować także wprowadzenie specjalnych zabawek, urządzeń lub technik, które pomagają dziecku w lepszym przetwarzaniu bodźców.
Dla kogo jest terapia SI?
Terapia integracji sensorycznej jest stosowana głównie u dzieci, które mają trudności w zakresie:
Nadwrażliwości sensorycznej – np. dziecko może reagować przesadnie na dźwięki, dotyk czy światło.
Niedowrażliwości sensorycznej – dziecko może nie reagować na bodźce sensoryczne, nie zauważać ich lub poszukiwać intensywnych bodźców.
Trudności w koordynacji ruchowej – problemy z równowagą, zdolnościami motorycznymi czy planowaniem ruchów.
Problemy z koncentracją – dzieci, które mają trudności w skupieniu uwagi, mogą również korzystać z terapii, ponieważ poprawa integracji sensorycznej pomaga w lepszym radzeniu sobie z nauką.
Jakie efekty może przynieść terapia?
Lepsza koordynacja ruchowa: Dziecko może poprawić swoje umiejętności motoryczne i zdolność do wykonywania precyzyjnych ruchów.
Poprawa koncentracji: Dzięki lepszemu przetwarzaniu bodźców dziecko staje się mniej rozkojarzone i potrafi dłużej skupić się na zadaniach.
Lepsze zachowania społeczne: Dziecko staje się bardziej świadome swoich emocji i reakcji na bodźce, co ułatwia interakcje z rówieśnikami i dorosłymi.
Większa pewność siebie: Kiedy dziecko lepiej radzi sobie z codziennymi bodźcami, może poczuć się bardziej komfortowo i pewnie w różnych sytuacjach.
Terapia integracji sensorycznej jest często wykorzystywana w pracy z dziećmi z zaburzeniami rozwojowymi, takimi jak autyzm, ADHD, dysleksja, a także z dziećmi, które mają trudności w przetwarzaniu bodźców zmysłowych.